انتاریو ، دومین استان بزرگ کانادا از نظر وسعت ، پس از کبک می باشد. این منطقه نوار سرزمین اصلی کانادا را که بین خلیج هادسون و جیمز در شمال و زنجیره رودخانه سنت لورنس دریاچه های بزرگ در جنوب واقع شده است ، اشغال کرده است. این استان از شرق با استان کبک ، از جنوب با ایالات متحده و از غرب با استان مانیتوبا هم مرز است. استان پر جمعیت کانادا ، انتاریو ، بیش از یک سوم کل جمعیت کانادا را در خود جای داده است. انتاریو همچنین ثروتمندترین استان کشور است که سهم قابل توجهی از منابع طبیعی کشور و بالغ ترین و متنوع ترین صنعت را در اختیار دارد. این استان به طور همزمان ضربان ساز اقتصادی کانادا و یک نیروی اصلی در سیاست ملی است. انتاریو از دو منطقه با ویژگی متفاوت تشکیل شده است ، انتاریو شمالی و جنوبی. شمال انتاریو ، همانطور که معمولاً تعریف می شود ، در شمال خطی قرار دارد که از محل تلاقی رودخانه های متاوا و اتاوا (در مرز کبک ، شرق دریاچه نیپیسینگ) در جنوب غربی تا دهانه رودخانه فرانسه ، در خلیج گرجستان واقع شده است. بیشتر منطقه که تقریبا 350،000مایل مربع (900،000 کیلومتر مربع) را پوشش می دهد ، بخشی از سپر باستانی کانادا است که به طور مشخص با فراوانی دریاچه ها و رودخانه ها ، باتلاق و مناطق سنگی و ناهموار جنگلی متراکم مشخص شده است. ذخایر معدنی غنی منطقه، ذخایر جنگلی عظیم آن و پتانسیل برق آبی رودخانه های سریع ، آن را به منبع اصلی ثروت معاصر استان تبدیل کرده است. جنوب انتاریو تنها 15 درصد مساحت این استان را پوشش می دهد و این منطقه دارای آرامش بسیار دلچسبی است. چشمگیرترین ویژگی این منطقه ، نیارا اسکارپمنت است که تقریباً در شمال غربی آبشار نیاگارا تا شبه جزیره بروس قرار دارد. هر دو جلگه اتاوا و سنت لارنس در شرق انتاریو و سرزمین های انتهای غربی شبه جزیره انتاریو کاملاً مسطح هستند.

شرایط اقلیمی انتاریو

آب وهوا در انتاریو شمالی از مناطق نزدیک به دریاچه های بزرگ ، که بیش از 100 روز در سال بدون یخبندان هستند ، تا آب و هوای سخت منطقه خلیج هادسون ، که در آن دوره بدون یخبندان ممکن است کوتاه باشد متفاوت است. آب و هوای جنوب انتاریو به طور کلی برای کشاورزی مطلوب است ،اگرچه تغییرات محلی قابل توجهی وجود دارد. بخش شرقی، به دور از تاثیر تعدیل کننده دریاچه ها ، سردتر و مرطوب تر از مناطق جنوبی و جنوب غربی است. در اتاوا سالانه چیزی کمتر از 35 اینچ (900 میلی متر) باران و کمی بیش از 85 اینچ (2160 میلی متر) برف می بارد ، در حالی که بارندگی تورنتو تقریباً 31 اینچ (790 میلی متر) و 54 اینچ (1.370 میلی متر) برف است.

پوشش گیاهی انتاریو

پوشش گیاهی شمال انتاریو از جنگل های شمالی است و شامل صنوبر سیاه و سفید ، کاج، صنوبر ، توس سفید است. در محدوده شمالی استان ، در امتداد خلیج هادسون ، گروهی از تاندرا وجود دارد. پوشش گیاهی اصلی جنوب انتاریو شامل جنگل های چوب سخت با درختان کاج سفید و قرمز بر روی خاکهای سبک تر بود ، اما در طول قرن نوزدهم ، پاکسازی و چوب بری بیشتر پوشش جنگلی اصلی را از بین برد.

ساختار جمعیتی در انتاریو

تا پایان جنگ 1812 ، جمعیت انتاریو عمدتا از مردم بومی و مهاجران از ایالات متحده تشکیل شده بود. در باقی قرن نوزدهم، اکثریت مهاجران پروتستان ایرلندی و بریتانیایی کبیر بودند ، اگرچه کاتولیک های ایرلندی و اسکاتلندی به تعداد زیادی به آنجا آمدند.
موج اول مهاجرت انگلیس ، بین سالهای 1815 تا 1850 ، شخصیت اصلی این استان را تغییر داد. مرحله دوم مهاجرت اروپایی ها، از 1896 تا 1929 ، شامل موج های قابل توجهی از آلمان ، اسکاندیناوی ، روسیه ، لهستان ، اوکراین و ایتالیا بود.
ورود آنها همزمان با اولین اکتشافات معدنی بزرگ در انتاریو شمالی بود. مهاجران پس از جنگ جهانی دوم در ابتدا بیشتر از اروپا بودند ، اما پس از سال 1965 تعداد فزاینده ای از آسیا به ویژه از چین، آسیای جنوبی و فیلیپین و از آمریکای لاتین به آنجا آمدند.
سیاهان ابتدا به عنوان برده های مهاجران وفادار و آزادگان وارد شدند. در قرن 19 ، تعدادی از برده های فراری از جنوب ایالات متحده نیز در این استان پناهنده شدند. مهاجران سیاه پوست در طول قرن بیستم به خصوص از دیترویت و اخیراً از منطقه کارائیب و قاره آفریقا به آمدن خود ادامه دادند. جمعیت سیاهپوستان نیز تا حد زیادی در تورنتو متمرکز شده است. جمعیت بومی کوچک اما رو به رشد استان ، که زمانی عمدتا روستایی بودند ، بین ساکنان روستایی و شهری به طور مساوی تقسیم شده است. اکثریت قریب به اتفاق افراد بومی مردم ملل اول (سرخپوستان آمریکای شمالی) هستند. در آغاز قرن 21 ، اقلیت های قابل مشاهده بیش از دو پنجم جمعیت کلان شهر تورنتو را تشکیل می دادند. تنوع استان بیشتر در گروه های اقلیت قابل توجهی که یهودیت ، اسلام ، بودیسم ، هندوئیسم و سکیسم را انجام می دهند منعکس می شود. با این وجود ، مسیحیت همچنان دین غالب است. کاتالویک های روم بزرگترین فرقه مسیحی را تشکیل می دهند و پس از آن اعضای کلیسای متحد کانادا و انگلیکن ها قرار دارند. انتاریو نه تنها از مهاجرت از خارج بلکه از جابجایی جمعیت در داخل کانادا نیز سود برده است. در اواسط قرن بیستم بخش قابل توجهی از مهاجرت خالص به انتاریو از دیگر مناطق این کشور انجام شد. پس از پیوستن نیوفاندلند به کنفدراسیون کانادا در سال 1949 ، تعداد زیادی از نیوفاندلندها به انتاریو نقل مکان کردند و حرکت از نوا اسکوشیا و نیوبرانزویک ادامه داشت. همچنین جامعه قابل توجهی از اونتاریایی های فرانسوی زبان وجود دارد که اکثر اجداد آنها از کبک ، در اواخر قرن 19 هستند. در اوایل 1850، انتاریویی ها تحت تأثیر جنبش غرب در ایالات متحده قرار گرفتند ، و خروج به جنوب از آن زمان مهم بوده است. در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم ، نگرانی زیادی برای از دست دادن نامتناسب افراد ماهر حرفه ای و فنی در ایالات متحده بود. به همین ترتیب، هزاران انتاریویی به غرب کانادا مهاجرت کرده اند که بریتیش کلمبیا و آلبرتا مقاصد مشترکی هستند.

الگوهای اسکان انتاریو

قبل از ورود اروپایی ها ، شهرک های بومی بزرگتر اغلب در مکانهای فصلی متمرکز می شدند. مردمان کشاورز در بخش جنوبی منطقه در روستاها مستقر شدند. شهرک های کشاورزی در جنوب انتاریو، جایی که بسیاری از مزارع متعلق به خانواده ها در آنجا هستند ،در این منطقه بیشتر وجود دارند. مزارع و شهرک ها به شکل مستطیل شکل طراحی شده اند. روستاهای مهاجر نشین اروپایی در ابتدا در سایتهای برق آبی ، در نقاط مناسب قرار داشته و در اطراف مراکز اولیه رشد کردند. رشد عمده شهرها تقریبا به مناطق جنوبی استان محدود شده است. این مجموعه شهری معروف به "نعل اسب" در امتداد ساحل دریاچه انتاریو از اوشاوا تا سنت کاترینس گسترده شده و شامل بزرگترین بندر و شهر صنعتی همیلتون است. تورنتو بزرگترین شهر کانادا است. مناطق داخلی آن نه تنها بخش زیادی از استان را در بر می گیرد ، بلکه بخش خوبی از کشور را نیز در بر می گیرد. روند جمعیتی تا دهه 1970 ، افزایش طبیعی جمعیت بیشتر از مهاجرت به افزایش جمعیت کمک می کرد. با این حال، مجدد از دهه 1980 ، کاهش نرخ زاد و ولد سبب شد تا مهاجرت به مراتب بیشتر از افزایش طبیعی در افزایش جمعیت کمک کند. آمارهای حیاتی (یعنی نرخ زاد و ولد و نرخ مرگ و میر) و میزان رشد جمعیت انتاریو تقریباً مشابه نرخ جمعیت کانادا در قرن بیستم بود. جمعیت استان در نیمه اول قرن بیستم بیش از دو برابر و در 35 سال آینده دوباره دو برابر شد. از آن زمان به بعد ، اما به دلیل کاهش نرخ زاد و ولد ، رشد کند شده است ، مگر در مناطق بزرگتر تورنتو. با این وجود ، سهم انتاریو از جمعیت کانادا به تدریج در حال افزایش است. این استان اکنون به طور وسیعی بسیار شهری شده است و بیش از چهار پنجم مردم آن در شهرها ، شهرک ها و حومه شهر زندگی می کنند.

اقتصاد انتاریو

موقعیت مرکزی استراتژیک انتاریو با توجه به سایر استانهای کانادا ، مجاورت آن با بازارهای ایالات متحده و منابع زغال سنگ ، نیروی کار زیاد و ماهر ، منابع طبیعی فراوان و سیستم حمل و نقل متنوع و جذابیت کلی آن برای سرمایه گذاری داخلی و خارجی، اقتصاد این کشور را پربارترین در کانادا کرده است. همانند تمام اقتصادهای بالغ ، بخش عمده ای از اشتغال و تولید در صنایع تولیدی و خدماتی متمرکز است ، در حالی که صنایع خدماتی در اواخر قرن بیستم به سرعت رشد کرده است. سیاست اقتصادی فدرال همچنان عامل اصلی کنترل بر بخش خصوصی است ، اما دولت استانی نقش فزاینده ای ایفا کرده است. از سال 1962 ، دولت استانی برنامه ریزی را با محوریت منطقه ای آغاز کرده است.

جنگلداری و ماهیگیری در انتاریو

انتاریو یکی از مناطق مهم کشاورزی کانادا است. این منطقه بیش از نیمی از بهترین زمین های کشاورزی کشور را در اختیار دارد ، تقریباً بیشتر آن در قسمت جنوبی استان است. در اواخر قرن بیستم ، مناطق جنوب غربی شاهد رشد سریع دامداری، به ویژه پرورش خوک بودند. تنباکو، از اهمیت کمتری نسبت به گذشته برخوردار است و به عنوان یک محصول مهم در چندین شهرستان جنوبی محسوب می شود ، در حالی که سطح زیر کشت (ذرت) در سالهای اخیر بسیار گسترش یافته است و در واقع جنوب غربی انتاریو اصلی ترین منطقه تولید ذرت و سویا است. گندم، جو و لوبیا نیز در این منطقه کشت می شود. طی دو دهه گذشته، کشت انگور در شبه جزیره نیاگارا و در جنوب غربی استان بسیار شکوفا شده است. اگر چه جنگلداری در انتاریو از نظر ارزش تولید در رتبه بندی کشاورزی قرار ندارد ، اما همچنان یکی از مهمترین شاخه های صنعت ملی محصولات جنگلی است.

منابع و قدرت در انتاریو

استان انتاریو ، استان پیشرو معدنی کانادا است. درصد زیادی از نیکل جهان در این استان استخراج می شود و بیش از یک چهارم ارزش کل تولید فلز را شامل می شود. مس دومین فلز مهم است. اورانیوم ، روی ، طلا ، سنگ آهن ، پلاتین و نقره نیز استخراج می شود. ساخت ساختمان و سنگهای نیمه قیمتی ، و استخراج شن و ماسه از اهمیت زیادی برخوردار است. استان های انتاریو و کبک، استانهای کانادا برای پالایش نفت هستند.

تولید در انتاریو

استان انتاریو پیشروترین استان تولیدی در کانادا است و تقریباً نیمی از کارگران تولیدی این کشور را مشغول به کار می کند. از نظر تاریخی ، این برتری از آسیاب ، ابزارآلات مزرعه ، مبلمان و صنایع نساجی در قرن 19 مشتق شده است. سایر صنایع عمده در این منطقه شامل: منسوجات ، غذاهای فرآوری شده ، ماشین آلات صنعتی ، کالاهای الکتریکی ، وسایل کشاورزی ، مواد شیمیایی ، لاستیک و مصنوعی ، هواپیما و مبلمان است.

خدمات ، کار و مالیات

از دهه 1930 ، تورنتو اصلی ترین مرکز خدمات مالی کانادا بوده است. بورس اوراق بهادار به راحتی بزرگترین بورس این کشور است. این مقر اصلی بانک مرکزی کانادا ، بسیاری از شرکت های بیمه و کارگزاری ها و شرکت های بزرگ حقوقی ، حسابداری و مشاوره مدیریت است. صنعت تبلیغات انگلیسی زبان کانادا نیز عمدتا در تورنتو متمرکز است. از دهه 1990 شاخه قابل توجهی از صنعت برای ارائه خدمات به شرکتهای مستقر در ایالات متحده که در تورنتو و چند شهر کوچکتر فیلم های متحرک و تلویزیونی فیلمبرداری می کنند ، توسعه یافت. اتاوا و تورنتو مراکز اصلی خدمات عمومی هستند. اتحادیه سازی در صنایع جنگلداری ، معدن ، تولید ، ساخت و ساز ، حمل و نقل و خدمات عمومی بالا است ، اما اتحادیه ها عمدتا از خدمات خصوصی و کشاورزی غایب هستند. روابط کار توسط قانون روابط کار استان اداره می شود و توسط هیئت روابط کار انتاریو نظارت می شود. انتاریو به طور معمول دارای نرخ مشارکت نیروی کار بالاتر از میانگین ملی بوده است. میزان مشارکت زنان اونتاریایی در نیروی کار از دهه 1960 در حال افزایش بوده و از میانگین کانادایی نیز بیشتر است. اقتصاد استان در اوایل دهه 1980 و 90 از رکود رنج می برد ، طوری که تولید به ویژه با مشکل مواجه شد ، اما نرخ بیکاری از اواسط دهه 1990 به طور پیوسته در حال کاهش است. از پایان جنگ جهانی دوم تا رکود اقتصادی در اوایل دهه 1980 ، دستمزد واقعی به طور پیوسته افزایش یافت و پس از وقفه ای کوتاه ، تا رکود اقتصادی در اوایل دهه 1990 به سمت بالا ادامه یافت. در آغاز قرن بیست و یکم ، شکاف بین افراد کم درآمد و پر درآمد در سراسر استان در حال افزایش بود. مالیات بر خرده فروشی و مالیات بر درآمد شرکت ها در انتاریو از اهمیت بالایی برخوردار است. سایر منابع کوچکتر درآمد شامل مالیات بر سلامت و مالیات بر سوخت است. سیستم حمل و نقل و مخابرات در انتاریو
محموله های عمده در انتاریو،عمدتاً شامل محصولات معدنی و جنگلداری و ..، توسط ایالات متحده یا خارج از کشور توسط دریاچه های بزرگ منتقل می شود.فعالیت بندر تورنتو پس از افتتاح دریای سنت لارنس کاهش یافت. راه ملکه الیزابت ، در سال 1939 به عنوان اولین بزرگراه تقسیم شده در کانادا افتتاح شد ، از تورنتو تا مرز ایالات متحده در بوفالو امتداد دارد. هزینه های سرمایه ای و تعمیر و نگهداری در این بزرگراه و دیگر بزرگراه های انتاریو زیاد است زیرا بارش برف سنگین استان و محدوده دمای شدید تعمیرات مداوم را ضروری می کند. انتاریو از دو خط راه آهن بین قاره ای عبور می کند و توسط یک راه آهن شمال به جنوب متعلق به استان و پایانه شمالی آن در موسونی در خلیج جیمز تقسیم می شود. تورنتو همچنین مرکز افیک هوایی استان است. فرودگاه بین المللی پیرسون تورنتو ، بزرگترین فرودگاه کشور ، مرکز اصلی پروازهای داخلی و خارجی است. بسیاری از فرودگاههای محلی و نوارهای فرود هم به جوامع شهری و هم به مناطق دورافتاده خدمات رسانی می کنند. شبکه های مخابراتی انتاریو دارای فناوری پیشرفته پخش ، ماهواره و فیبر نوری است. شرکت های مخابراتی طیف کاملی از خدمات مخابراتی از جمله خدمات اینترنت و بی سیم را ارائه می دهند. خدمات تلفن همراه در اکثر مناطق جنوبی انتاریو در دسترس است.

دولت و جامعه در انتاریو

دولت استانی متشکل از فرماندار است و یک نماینده معاون که توسط کابینه فدرال منصوب شده و وظایف آن ها کاملاً رسمی است. این استان توسط سناتورهای منصوب و اعضای منتخب مجلس عوام در پارلمان فدرال نمایندگی می شود. انتاریو دارای سه حزب اصلی سیاسی محافظه کار ، لیبرال ها و حزب دموکراتیک جدید است.

سلامت و رفاه در انتاریو

این استان مراقبت های بهداشتی اولیه و خدمات اجتماعی را برای همه ساکنان از طریق کمک های مالی دولت فدرال و درآمدهای مالیاتی خود تأمین می کند. طرح بیمه درمانی انتاریو یک برنامه جهانی و جامع است که تقریباً تمام خدمات تشخیصی لازم پزشکی را که توسط پزشکان و بسیاری دیگر از کارکنان مراقبت های بهداشتی ارائه می شود و همچنین درمان های داخل و خارج بیمارستان را تحت پوشش قرار می دهد. وزارت خدمات اجتماعی به افراد فاقد درآمد و بودجه برای پناهنده های بی خانمان ها و زنان و کودکانی که در معرض خشونت خانگی بوده اند و همچنین برای افراد دارای معلولیت کمک اجتماعی می کند. فقر در بین سرخ پوستان، کشاورزان حاشیه نشین کمی نگران کننده است اما نسبت دریافت کننده کمک های مردمی در سطح نسبتاً پایینی ثابت مانده است. همچنین باید به این موضوع اشاره کرد که تهیه مسکن برای افراد کم درآمد و بی خانمان به طور فزاینده ای مشکلات جدی را ایجاد کرده است.

تحصیلات در انتاریو

آموزش ابتدایی اجباری بدون شهریه در اواسط قرن 19 ایجاد شد. همچنین تحصیلات متوسطه در بیستم بدون شهریه شد. کاتالویک های رم در قرن نوزدهم برای "مدارس جداگانه" اولیه خود از دارایی و مالیات استانی استفاده کردند ، اما تنها در اوایل دهه 1980 این اصل به مدارس راهنمایی کاتولیک گسترش یافت. مدارس کاتولیک با بودجه عمومی در کنار مدارس دولتی سکولار تا قرن بیست و یکم به حیات خود ادامه دادند ، اگرچه تلاش گروه های مذهبی دیگر ، مانند یهودیان ارتدوکس و کالوینیست ها ، برای به دست آوردن بودجه عمومی برای مدارس آنها ناموفق بود. در اواخر قرن بیستم، هزینه تحصیل به دلیل افزایش ثبت نام در مدارس ابتدایی و راهنمایی افزایش یافت. از سال 1995، دولت تلاش جدی برای کاهش هزینه ها انجام داده است. کمک دولت به آموزش عالی قابل ملاحظه است اما از اوایل دهه 1970 کاهش یافته است. دانشگاه های دارای مدرک تحصیلی که از نظر استانی پشتیبانی می شوند ، هرچند که از نظر قانونی مستقل هستند ، اما از دولت کمک مالی عملیاتی و سرمایه ای دریافت می کنند ، که بر برنامه ریزی و برنامه ها کنترل دارد. علاوه بر دانشگاه تورنتو ، که در سال 1827 تأسیس شد و هنوز هم برجسته است ، موسسات اصلی شامل دانشگاه اتاوا ، دانشگاه کوئینز در کینگستون ، دانشگاه واترلو ، دانشگاه وسترن انتاریو در لندن و دانشگاه یورک در تورنتو است. این استان همچنین محل دانشکده هنر و طراحی انتاریو و تعدادی از کالج های هنرهای کاربردی و فناوری است که نقش اصلی آنها ارائه آموزش فنی پس از متوسطه است.

زندگی فرهنگی درانتاریو

تورنتو مدتهاست که بر زندگی فرهنگی انتاریو مسلط است و همچنان به آن ادامه می دهد. این شهر که محل حضور بسیاری از هنرمندان و موسسات فرهنگی استان است ، همچنین به عنوان مرکز رسانه ای کانادایی انگلیسی زبان عمل می کند. بنابراین نقش کلیدی در فرهنگ و سرگرمی عامه مردم ایفا می کند، همچنین قابل ذکر است که فرهنگ عمومی انتاریو به شدت تحت تأثیر فرهنگ ایالات متحده است و این موضوع به ویژه در تلویزیون ، فیلم ، موسیقی و ورزشهای حرفه ای مشهود است.

موسسات هنری و فرهنگی در انتاریو

تورنتو مرکز تئاتر انگلیسی زبان کانادایی است که از اهمیت بین المللی برخوردار است. این شهر همچنین دارای چندین ارکستر سمفونیک ، گروه کرهای متعدد و گروه های موسیقی مجلسی ، دو گروه بزرگ اپرا و شرکت ملی باله کانادا است. برخی از گالری ها و موزه های هنری عمومی و خصوصی شهر دارای شهرت بین المللی هستند مهمترین آنها گالری هنر انتاریو و موزه رویال انتاریو است. تورنتو هنرمندان و مجسمه سازان زیادی را نیز به خود جلب کرده است. سایر مناطق استان میزبان جشنواره های موفق تئاتر هستند. استرانفورد، در جنوب شرقی انتاریو، محل جشنواره استراتفورد کانادا است که به عنوان جشنواره شکسپیر استراتفورد کانادا در سال 1953 افتتاح شد. سالانه جشنواره جورج برنارد شاو در نیاگارا-روی-دریاچه برگزار می شود و جشنواره Blyth ، که در شهر کوچکی در شهرستان هورون واقع شده است ، سالانه چندین اثر از نمایشنامه نویسان کانادایی تولید می کند. دهکده موجود در بالای کانادا، نزدیک موریسبورگ در شرق انتاریو ، و دهکده پیشاهنگ بلک کریک ، در حومه شمالی تورنتو ، بازآفرینی جوامع انتاریایی قرن 19 هستند. چندین قلعه متعلق به اواخر قرن 18 و اوایل قرن 19 قلعه هنری در کینگستون ، فورت یورک در تورنتو ، فورت جورج در نیاگارا و قلعه مالدن در آمهرستبورگ در جنوب غربی انتاریو مرمت شده اند. آژانس های فرهنگی با بودجه فدرال، شورای هنرهای استان انتاریو با بودجه استانی و اهدا کنندگان خصوصی از زندگی فرهنگی استان حمایت اساسی می کنند. به ویژه زندگی فرهنگی اتاوا ، تحت سلطه مرکز هنرهای ملی و گالری ملی کانادا ، به شدت توسط دولت فدرال یارانه می گیرد. چندین نویسنده با شهرت بین المللی با انتاریو در ارتباط هستند. برخی از مشهورترین آنها عبارتند از: Robertson Davies ، Alice Munro ، Michael Ondaatje ، Margaret Atwood و Rohinton Mistry.

ورزش و تفریح در انتاریو

به طور سنتی ، انتاریو خانه سه تیم لیگ فوتبال کانادا بوده است. این استان همچنین خانه تعدادی دیگر از فرنچایزهای مهم ورزشی حرفه ای است ، از جمله تورنتو مپل لیفز و سناتورهای اتاوا از لیگ ملی هاکی ، تورنتو رپترز از انجمن ملی بسکتبال و تورنتو بلو جیس ، که در بازی اصلی بازی می کنند. از سال 1878 تورنتو سالانه محل نمایشگاه ملی کانادا ، یکی از بزرگترین نمایشگاه های تابستانی در آمریکای شمالی بوده است. هر سال تورنتو همچنین میزبان جشنواره کارایبانا است ، جشنواره ای برای بزرگداشت فرهنگ کارائیب است. بیش از 200 پارک استانی ، تقریباً یک دهم مساحت استان را پوشش می دهند و از چشم انداز طبیعی و میراث فرهنگی استان محافظت می کنند.

تاریخچه انتاریو

اولین ساکنان شناخته شده در منطقه انتاریو شامل اهالی کشاورز هیرون ، تیونونتاتی و ایری در جنوب و مردمان شکارچی آلگونکوین ، اوجیبوا در شمال و شکارچیان آلگونکی بودند. کاشف فرانسوی ientienne Brûlé اولین اروپایی شناخته شده ای بود که به رودخانه اتاوا در سالهای 1610-11 آنها سفر کرد و پس از او ساموئل دو شامپلین و دیگر کاشفان فرانسوی ، بازرگانان خز و مبلغین به دنبال او رفتند. قبایل جنوبی توسط اعضای"کنفدراسیون ایروکوئیس" ، که همچنین متشکل از مردمان ایروکویی زبان بودند ، در سالهای 1648-49 پراکنده شدند. در سال 1673 فرانسه (کینگستون کنونی) را تأسیس کرد تا حفاظت نظامی از امپراتوری خز خود را به سمت غرب گسترش دهد. قانون کبک در سال 1774 انتاریو را به عنوان بخشی از مستعمرات گسترده تحت کنترل کبک تأسیس کرد. گروه الیگارشی از کلیسای انگلیکن و ذخایر تاج و روحانیت و همچنین رشد سریع اقتصادی حمایت کرد. اصلاح طلبان در این منطقه خواستار "دولت مسئول" بودند ، منظور آنها این بود که دولت باید از اعتماد اکثریت اعضای مجمع منتخب برخوردار شود. در سال 1841 استانهای بالا و پایین کانادا متحد شدند و کانادای فوقانی به نام کانادای غربی معروف شد. سیستم کنونی دولت شهری انتاریو و سیستم آموزشی استان در دهه 1850 ایجاد شد ، که ساخت و ساز راه آهن را در مقیاس وسیع ، آغاز صنعتی شدن و ظهور تورنتو به عنوان یک رقیب تجاری برای مونترال را به ارمغان آورد. رشد سریع اقتصادی در غرب کانادا باعث شد تا تقاضا برای گسترش در سرزمین های وسیع شرکت خلیج هادسون در شمال غرب ایجاد شود. فدراسیون کانادا که در سال 1867 به دست آمد ، عمدتا توسط سیاستمداران کانادایی غربی مانند جان مکدونالد و جورج براون ایجاد شد. برای یک نسل دولت انتاریو تحت رهبری الیور موات ، نخست وزیر لیبرال بود که در مناقشه مرزی با مانیتوبا و دولت فدرال پیروز شد که اندازه انتاریو را دو برابر کرد و به برتری دولتهای استانی در محدوده اختیارات تعیین شده توسط قانون اساسی آنها کمک کرد. مشارکت جامعه تجاری تورنتو در توسعه منابع غنی شمال ، تلاش نهایی موفقیت آمیز آن را برای تبدیل این شهر به مرکز مالی پیشرو کانادا ، پایه گذاری می کند. گذشته از تحقق پتانسیل اقتصادی شمال استان انتاریو ، رویدادهایی که در طول قرن بیستم استان را به طور قابل توجهی شکل داد شامل دو جنگ جهانی بود. در طول جنگ جهانی اول ، روحیه انتاریو جنگ طلبانه و وطن پرستانه بود و در واقع ، شهر برلین حتی نام خود را به Kitchener تغییر داد. بسیاری از مردان جوان که تعداد زیادی از آنها به تازگی از جزایر بریتانیا آمده بودند ، داوطلبانه برای نیروهای اعزامی کانادا اقدام کردند و حدود 68000 سرباز اونتاریایی در طول جنگ کشته یا زخمی شدند. باید به این نکته اشاره کرد که جنگ رشد منابع و صنایع تولیدی انتاریو را تقویت کرد و همچنین جنبش اصلاحات را که چند سال از آن حمایت می شد تحریک کرد. جنگ رشد منابع و صنایع تولیدی انتاریو را تقویت کرد و همچنین جنبش اصلاحات را که چند سال از آن حمایت می شد تحریک کرد. در سال 1943 لیبرال ها قدرت خود را از دست دادند و جای خود را به دولت اقلیت محافظه کار دادند. در طول جنگ ، استان از معافیت های مالیاتی و مراقبت های روزانه تحت حمایت دولت استفاده کرده بود تا زنان متاهل را وادار کند تا مشاغل رها شده توسط سربازان را پر کنند. اما دولت ها پس از 1945 به طور عمده با موفقیت تلاش کردند زنان متاهل را تشویق به بازگشت به خانه داری کنند که این موضوع با افزایش رشد تولد همراه بود که فشار زیادی را بر سیستم آموزشی وارد کرد. هجوم مهاجران جوان بیشتر از بریتانیای کبیر و قاره اروپا نیز مدارس را دچار مشکل کرد. محافظه کاران بیش از 40 سال در قدرت باقی ماندند تا این که در سال 1985 از لیبرال ها شکست خوردند. یکی از دلایل از دست دادن قدرت محافظه کاران در سال 1985 تصمیم آنها در سال 1984 برای تمویل بودجه کامل به سیستم مدارس جداگانه کاتولیک روم بود. در در حوزه دیگری ، چالش در دادگاه های انتاریو منجر به تغییر قابل توجهی در سیاست عمومی شد. در سال 2003، دادگاه عالی انتاریو دریافت که قوانین کانادایی که ازدواج را محدود به اتحاد یک زن و مرد می کند ، ناقض مفاد برابری منشور حقوق و آزادی ها است. این اولین حکم از از تعدادی از احکام مشابه در استان های دیگر بود که باعث شد دولت فدرال قانون ازدواج مدنی 2005 را تصویب کند.

14 جاذبه گردشگری برتر در انتاریو

1. آبشار نیاگارا

آبشار نیاگارا شناخته شده ترین جاذبه کانادا است که سالانه میلیون ها گردشگر از آن دیدن می کنند. بزرگترین و مرتفع ترین بخش این آبشار ، معروف به آبشار نعل اسب است که تقریباً 57 متر ارتفاع دارد. این آبشار در درجه اول به دلیل حجم زیاد آب جاری و ایجاد یک منظره با شکوه بسیار دیدنی است. این امکان وجود دارد که از نوار اصلیگردشگری در آبشار نیاگارا ، که خود منظره ی بسیار عظیم و باشکوه است ، تا حاشیه تنگه پیاده روی کنید ، جایی که در طول مسیر پیاده روی مشرف به رودخانه و آبشارها مناظر فوق العاده ای را خواهید دید. تورهای یک روزه را می توان به راحتی از هتل ها یا خوابگاه های تورنتو ترتیب داد و با ماشین ، سفر از تورنتو حدود 1.5 ساعت طول می کشد.

2. برج CN تورنتو

برج CN یکی از نمادین ترین بناهای کانادا است که در امتداد خط افق تورنتو واقع شده است. برج 553 متری در شب روشن می شود و در هر زمان از شبانه روز از سراسر شهر و اطراف قابل مشاهده است ، اما بازدیدکنندگان به احتمال زیاد می خواهند سفری به بالای برج داشته باشند تا آن را به طور کامل تجربه کنند. چشم انداز حیرت انگیز این برج، شهر و دریاچه انتاریو است. برج در قلب مرکز شهر تورنتو قرار دارد و در پایه آنآکواریوم و مرکز راجرز ریپلی جدید ، دو مورد از جاذبه های برتر تورنتو ، قرار دارد.

3. تپه پارلمان در اتاوا

پارلمان هیل در پایتخت کشور جایی است که اکثر بازدیدکنندگان گشت و گذار خود را در اتاوا از آنجاآغاز می کنند. ساختمان ها در فضایی دوست داشتنی و بر فراز رودخانه اتاوا واقع شده اند. برج صلح واضح ترین سازه است که بیش از 90 متر ارتفاع دارد و بین
سنا و مجلس عوام واقع شده است. کسانی که خوش شانس هستند و در 1 ژوئیه به اتاوا سفر کرده اند ، می توانند از بزرگترین جشن های روز کانادا در این کشور لذت ببرند. تورهای روزانه با راهنمای ساختمان های پارلمان ، از جمله سنا ، مجلس عوام و بلوک شرق به صورت رایگان در دسترس است.

4. پارکهای استانی و ملی انتاریو

انتاریو دارای بسیاری از پارکهای استانی و ملی برجسته است که دسترسی به برخی از زیباترین مناطق استان را ارائه می دهد. در این پارک ها ، بهترین دریاچه های انتاریو را خواهید یافت ، جایی که می توانید ماهیگیری کنید ، شنا کنید و قایقرانی لذت ببرید.
در استان انتاریو جنوبی، تنها دو ساعت تا تورنتو ، پارک استانی آلگونکین یکی از محبوب ترین پارک ها وجود دارد که دارای شبکه گسترده ای از مسیرهای پیاده روی و کمپینگ های زیبا در کنار دریاچه است. دورتر از این محل پارک استان کیلارنی یکی دیگر از مناطق عالی برای پیاده روی ، قایق رانی و کمپینگ است. در ساحل دریاچه هورون و خلیج گرجستان ، پارک ملی شبه جزیره بروس جاذبه های خاص خود را ارائه می دهد ، و قایقرانان و غواصان در ساحل می توانند با ماجراجویی به کاوش بپردازند. کسانی که به دنبال یک تجربه بازدید از مناطق دور افتاده هستند ، دریاچه ها و جنگل های بکر و جذاب را در پارک استان Quetico در شمال غربی انتاریو پیدا خواهند کرد.

5. موزه رویال انتاریو

موزه رویال انتاریو در مرکز شهر تورنتو یکی از برجسته ترین موزه های استان است که دارای مجموعه وسیعی از مجموعه ها ، از تاریخ طبیعی و علم گرفته تا نمایشگاه های فرهنگی از سراسر جهان است. این موزه با نام اختصار ROM معرفی می شود، در سال
در سال 2007 توسعه یافت ، که با افزودن یک پسوند مدرن و منحصر به فرد به نام کریستال مایکل لی چین همراه شد. این ساختمان در حال حاضر ترکیبی از معماری قدیمی و جدید با ظاهری چشمگیر است.

6. سرزمین عجایب کانادا

در حدود 30 کیلومتری شمال غربی مرکز شهر تورنتو ، سرزمین عجایب کانادا قرار دارد ، یک پارک عظیم ، که در ماه های تابستان فعالیت می کند. برای ساکنان محلی و کودکان، بازدید سالانه از سرزمین عجایب کانادا یکی از مهمترین کارهایی است که در تابستان باید انجام شود. به عنوان بزرگترین شهربازی کانادا ، این جاذبه خانواده هایی را از سراسر کشور به خود جذب می کند.

7. گالری ملی کانادا

گالری ملی کانادا در اتاوا تعدادی از مهمترین مجموعه های این کشور را در خود جای داده است. این گالری همچنین قطعات مهمی از هنرمندان شناخته شده بین المللی را به نمایش می گذارد. ساختمان گالری ملی در یک شاهکار معماری فوق مدرن قرار دارد که توسط موشه صفدی طراحی شده است.

8. جشنواره بین المللی فیلم تورنتو

جشنواره بین المللی فیلم تورنتو مشهورترین رویداد در تقویم انتاریو است که تعدادی از بزرگترین ستارگان سینما را در سراسر آمریکای شمالی به خود جلب کرده است. این جشنواره 10 روزه ، که در اوایل سپتامبر در تورنتو برگزار می شود ، یکی از جشنواره های پربیننده فیلم در جهان است و سالانه تقریباً نیم میلیون بازدید کننده دارد. گردشگران و مردم محلی برای تماشای فیلم یا دیدن نیم نگاهی به برخی از بازیگران مورد علاقه خود به شهر می آیند و از این محل بازدید می کنند. در این منطقه خیابان ها مملو از مردم است ، رستوران ها از قبل رزرو شده اند و حیاط های بیرونی شهر تا پاسی از شب شلوغ است. اگر در این زمان از سال از تورنتو دیدن می کنید ، مطمئن شوید که هتل و رستوران های خود را از قبل رزرو کرده اید.

9. گالری هنر انتاریو

در مرکز شهر تورنتو ، گالری هنر انتاریو یکی از معتبرترین گالری های هنری کانادا است. این مجموعه میزبان مجموعه ای چشمگیر از نقاشی های کانادایی با تمرکز بر هنرمندان انتاریو و تورنتو است. این موزه همچنین دارای بزرگترین مجموعه هنر آفریقایی و اقیانوسی کانادا است که در موزه نمایش داده شده است. سایر نکات برجسته شامل نقاشی و مجسمه سازی توسط استادان اروپایی و مجموعه های مدرن و معاصر از آمریکای شمالی و اروپا است. نمایشگاه های موقت در طول سال برگزار می شود.

10. هزار جزیره

در امتداد 80 کیلومتری رودخانه سنت لارنس یک منطقه طبیعی خوش منظره معروف به هزار جزیره وجود دارد. این جزایر تا کوه های آدیرونداک در ایالات متحده امتداد دارد
و مرز ایالات متحده و کانادا در واقع بین جزایر قرار دارد. این منطقه یکی از قدیمی ترین و شناخته شده ترین مناطق تعطیلات در انتاریو است که در میان مسافران، قایقرانان و
کسانی که به دنبال فرار از شهرهای انتاریو جنوبی در ماه های گرم تابستان هستند ، محبوب است. یکی از محبوب ترین کارهایی که می توانید در این منطقه انجام دهید ، سفر دریایی هزار جزیره در غروب آفتاب در پیچ و خم جزایر است.

11. ماهیگیری در انتاریو شمالی

شمال انتاریو یکی از بهترین مناطق کانادا برای ماهیگیری است. مردم از سراسر آمریکای شمالی به اینجا می آیند تا شانس خود را برای صید امتحان کنند. اقامتگاه های ماهیگیری
در انتاریو از استراحتگاه های لوکس گرفته تا کلبه های روستایی متغیر است ، اما بیشتر آنها همه چیز را که برای تفریح در سفر شما نیاز دارید ، شامل قایق ها راهنماها ، غذا و کابین ها ارائه می دهند. بهترین ماهیگیری اغلب در دریاچه های شمالی دور افتاده امکان پذیر است و توسط هواپیماهای شناور کوچک به آنها دسترسی پیدا می کند.

12. دریاچه جنگل

برای کشف مناظر بیابانی دور افتاده انتاریو ، یکی از بهترین مکان ها برای بازدید دریاچه جنگل و مناطق اطراف آن است. این دریاچه در مرزهای استانی کم جمعیت مانیتوبا و انتاریو قرار دارد و همچنین در ایالت مینه سوتا جریان دارد. این دریاچه زیبا یک محیط
فوق العاده دیدنی و یک تجربه بکر بیابانی را برای علاقه مندان به سفر به این کشور فراهم می کند. این دریاچه همچنین مقصد اصلی گردشگرانی است که برای سفرهای ماهیگیری به کانادا می آیند. دریاچه جنگل فرصت های عالی برای قایق سواری ، و ماهیگیری را برای علاقه مندان این تفریحات فراهم می کند.

13. اقامتگاه آبی کوهستان

Blue Mountain Resort ، درست بیرون شهر کالینگ وود ، در سواحل جرجیان بی ، یکی از محبوب ترین پیست های اسکی در انتاریو است. روستای بلو مونتین ، در پایین تپه ، دارای رستوران های خوب غذاخوری ، مغازه های درجه یک و اقامتگاه های درجه یک است. این اقامتگاه در تمام طول سال باز است و تقریباً در تابستان مانند زمستان شلوغ است ، و فعالیت هایی از صخره نوردی و زیپ لاین تا دوچرخه سواری و پیاده روی کوهی را در بر دارد.

14. سنت ماری در میان هورون ها

بازسازی ایستگاه ماموریتی سنت ماری در میان هورونها در حدود پنج کیلومتری شرق میدلند بر روی رودخانه وی است. این بازسازی در دهه 1960 انجام شد و بعد هااین مکانبه عنوان یک اثر ملی تعیین شد. این مکان برای همه ی افراد عالی برای یادگیری در مورد تاریخ و زندگی پیشگامان در کانادا فراهم می کند.

در انتها پیشنهاد می شود برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره انواع راه های مهاجرتی به کانادا و انتخاب بهترین راه با شماره های موسسه بین المللی راد تماس گرفته و از مشاوره رایگان تلفنی بهره مند شوید.