سیستم کار و اقتصاد در ترکیه

کار در ترکیه، شرایط اقتصادی ترکیه و روش های پیدا کردن کار در ترکیه، مجوز کار برای کار در ترکیه و همچنین توضیحاتی در زمینه تجارت و صنعت ترکیه از جمله مواردی هستند که ر این مقاله به آنها پرداخته شده است.

همانطور که می دانید بهتر است متقاضیان مهاجرت، پیش از اقدام در خصوص شرایط اقتصادی و کاری کشور مقصد اطلاعات لازم را داشته باشند از این رو در ادامه این نوشتار ما سعی داریم تا به توضیح درباره ی کار در ترکیه، اقتصاد ترکیه، صنعت کشور ترکیه و تجارت در ترکیه بپردازیم.

کار در ترکیه

با اقتصاد در حال توسعه ترکیه، تعداد فزاینده ای از فرصت های شغلی برای کارگران خارج از کشور خارج وجود دارد. طی چند سال گذشته، اقتصاد ترکیه برای حفظ رشد سریع خود تلاش کرده است، اما همچنان پیش‌بینی می‌شود در سال 2021 رشد 5.7 درصدی داشته باشد. چالش های اصلی مربوط به مشارکت کم نیروی کار زنان، فقدان مهارت ها و قوانین سختگیرانه استخدامی است که از ایفای نقش های کلیدی توسط کارگران واجد شرایط خارج از کشور جلوگیری می کند. نرخ بیکاری برای 84 میلیون نفر جمعیت این کشور همچنان بالا است و 12.1٪ است. با این حال، رشد اشتغال در بخش های ساخت و ساز و کشاورزی ترکیه گزارش شده است. عمده صادرات آن وسایل نقلیه و قطعات خودرو است که در سال 2020 حدود 15.4 میلیارد پوند درآمد داشته است.آنکارا و همچنین مرکز اشتغال و روابط بین‌الملل این کشور، استانبول، نقاط کانونی تجارت ترکیه هستند. به‌عنوان یک کارگر خارجی، به دلیل محدودیت‌های دولتی در استخدام، برای شروع برخی مشاغل در ترکیه به سختی تحت فشار خواهید بود.

چگونه در ترکیه کار پیدا کنیم؟
قبل از ورود به کشور ترکیه برای گرفتن مجوز کار به تاییدیه کار نیاز دارید. تعدادی سایت کار وجود دارد که می توانید از آنها استفاده کنید.

مجوز کار برای کار در ترکیه

برخی از مشاغل شانس شما را برای کار در ترکیه به حداکثر می‌رسانند برای مثال «100000 خارجی بین سال‌های 2009 تا 2013 برای دریافت مجوز کار در ترکیه اقدام کردند که 64279 مورد از این درخواست‌ها با موفقیت انجام شد.»کارفرمایان ترک دو شرط کلیدی دارند: دانش زبان ترکی (و یا انگلیسی) و تایید مدرک. اگر برای کار در شرکتی که مشتریان آن عمدتا خارجی هستند درخواست دهید، حتی با زبان انگلیسی اولیه نیز استخدام خواهید شد. با این حال، مهارت های انگلیسی، آلمانی، عربی و ترکی نه تنها شانس یافتن شغل در ترکیه، بلکه دستمزد را نیز افزایش می دهد. برای متخصصان واجد شرایط، تایید مدرک دیپلم و سابقه کار الزامی است. سخت ترین کار تأیید مدرک تحصیلات عالی برای پزشکانی است که علاوه بر این، باید یک آزمون حرفه ای را در ترکیه بگذرانند.

مشاغل قانونی که خارجی ها می توانند در ترکیه کار کنند، خارجی ها در ترکیه حق دارند در بسیاری از بخش های تجاری کار کنند. شرکت های بین المللی فرصت های شغلی برای اتباع خارجی دارند که بیش از یک زبان در زمینه هایی مانند مدیریت، بازاریابی، فروش، اطلاعات فنی و ترجمه صحبت می کنند. عموماً اتباع خارجی در سمت هایی مانند مسئول خدمات مشتری، آموزش زبان های خارجی، نگهداری از کودکان، ویراستار و مترجم، کارشناس فروش واردات و صادرات به کار گرفته می شوند.

مشاغل ممنوعه برای خارجی ها در ترکیه

اتباع خارجی از انجام برخی مشاغل در ترکیه منع شده اند. بر این اساس، در حالی که آنها می توانند در بسیاری از مشاغل کار کنند، انجام برخی از مشاغل توسط خارجی ها ممنوع است و تنها به شهروندان ترکیه حقوق داده می شود. این ممنوعیت در قوانین خاص مشاغل مربوط تنظیم شده است. طبق قانون بین المللی کار؛ درخواست های خارجی ها برای مشاغل خاص شهروندان ترکیه منحصراً در سایر قوانین رد می شود.دندانپزشکی، پرستاری، مامایی، داروسازی، دامپزشکی، وکیل، دادستان عمومی، دفتر اسناد رسمی، پرسنل امنیتی، خلبانی، کارگزاری گمرک در ترکیه توسط خارجی ها مجاز نمی باشد.

اقتصاد ترکیه

از زمان آغاز به کار خود در سال 1923، ترکیه دارای یک اقتصاد مختلط بوده است که در آن شرکت های دولتی و خصوصی به توسعه اقتصادی کمک می کنند. اقتصاد از حالت عمدتاً کشاورزی به اقتصادی تبدیل شده است که در آن صنعت و خدمات مولدترین بخش‌هایی هستند که به سرعت در حال گسترش هستند. با گذشت یک دهه از قرن بیست و یکم، بخش خدمات تقریباً نیمی از نیروی کار را به خود اختصاص داد، در حالی که کشاورزی و صنعت هر یک حدود یک چهارم را اشغال کردند. تا حدود سال 1950، دولت نقش اصلی را در صنعتی شدن ایفا کرد و بیشتر سرمایه را برای بهبود ساختار راه‌آهن، بنادر و تأسیسات کشتیرانی و برای ایجاد صنایع اساسی مانند معدن، متالورژی و مواد شیمیایی فراهم کرد.

همچنین در بخش تولید، به ویژه در بخش های فرآوری مواد غذایی، نساجی و مصالح ساختمانی سرمایه گذاری کرد. صنایع نوظهور با موانع تعرفه ای محافظت می شدند و سرمایه گذاری خارجی دلسرد می شد و اقتصاد مستقل و تا حدودی منزوی باقی ماند و تجارت خارجی تنها نقشی جزئی داشت. تحولات سیاسی عمده در اوایل دوره پس از جنگ، مانند نهاد دموکراسی چند حزبی و پیوستن ترکیه به اتحاد غربی، تأثیر عمیقی بر اقتصاد داشت که بیشتر در معرض نفوذ خارجی قرار گرفت. کمک های خارجی، عمدتاً از ایالات متحده، به مقدار زیادی وارد شد و تا حدی برای تأمین مالی توسعه کشاورزی و واردات ماشین آلات کشاورزی و صنعتی و تجهیزات حمل و نقل استفاده شد. رشد شتاب گرفت و بخش خصوصی نقش فزاینده ای ایفا کرد. مداخله دولت عمدتاً در قالب وام‌های دولتی به شرکت‌های خصوصی همچنان قوی باقی ماند و توسعه اقتصادی توسط مجموعه‌ای از برنامه‌های پنج ساله هدایت شد. با این حال، در اواخر دهه 1970، اقتصاد با تورم بالا، بیکاری در مقیاس بزرگ ایجاد شده بود. در نتیجه، در طول دهه 1980 تغییرات بیشتری در سیاست اقتصادی، از جمله تشویق سرمایه‌گذاری خارجی، ایجاد شرکت‌های مشترک، کاهش اهمیت نسبی بخش دولتی، و محرک صادرات شدید رخ داد. در دهه 1990، تورم همچنان یک مشکل جدی بود و سرانه تولید ناخالص داخلی ترکیه بسیار کمتر از اکثر کشورهای خاورمیانه و اروپا بود. در مواجهه با تورمی که تا سال 1997 تقریباً به 100 درصد رسیده بود، یک برنامه نظارت اقتصادی 18 ماهه با صندوق بین المللی پول آغاز شد که موفق شد در دو سال بعد نرخ تورم را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. بحران مالی در 2000-2001 ترکیه را مجبور کرد تا دور دیگری از اصلاحات مورد حمایت صندوق بین المللی پول را بپذیرد. رشد اقتصادی در دهه اول قرن بیست و یکم تا سال 2009 قوی بود، زمانی که بحران اقتصادی جهانی کشور را وارد یک رکود کوتاه مدت کرد که بعد از آن بهبود یافت .

صنعت

ترکیه طیف گسترده ای از فعالیت های تولیدی را پشتیبانی می کند. کارخانه های تولیدی به طور گسترده در سطح کشور توزیع شده اند، با مجموعه ای از کارخانه ها در همه شهرهای بزرگ، اگرچه نسبت بالایی از کل تولید از چهار منطقه بسیار صنعتی به دست می آید: استانبول و منطقه اطراف دریای مرمره، سواحل دریای اژه در اطراف ازمیر، حوضه آدانا و منطقه اطراف آنکارا. تولید کنندگان پیشرو مواد شیمیایی، غذا، نوشیدنی و تنباکو، منسوجات، پوشاک و کفش هستند. ترکیه، تولید کننده پیشرو فولاد در خاورمیانه، بیشتر نیازهای داخلی خود را تامین می کند. متالورژی غیر آهنی در مقیاس کوچک در چندین سایت از جمله گوکتاش، ارگانی و آنتالیا رخ می دهد. صنایع مهندسی در طول دهه 1970 و 1980 به سرعت گسترش یافت و اکنون به طور گسترده پراکنده شده است، با تمرکز عمده در اطراف استانبول، ازمیر و آنکارا. صنایع شیمیایی نزدیک به پالایشگاه های نفت در مرسین، ازمیت، و ازمیر و در بسیاری از سایت های دیگر واقع شده است. تولیدات اصلی در بخش ها ی صنعتی و نساجی است. بیشترین گیاهان در نواحی پنبه‌کاری دشت آدانا و دره Büyükmenderes هستند، اما تولید نساجی نیز در بیشتر مراکز منطقه‌ای انجام می‌شود.

تجارت

تجارت خارجی پس از جنگ جهانی دوم نقش فزاینده ای در اقتصاد ترکیه ایفا کرده است. تا دهه 1960 بیشتر صادرات از کشاورزی و مابقی شامل مواد معدنی و مواد خام بود. واردات عمدتاً به ماشین آلات، تجهیزات حمل و نقل و کالاهای تولیدی محدود می شد. توسعه بخش تولید منبع جدیدی از صادرات را فراهم کرد و تولیدات اساسی و متفرقه با هم، اکنون بیش از نیمی از کل صادرات را تشکیل می دهند. صادرات عمده عبارتند از الیاف نساجی، نخ، پارچه و پوشاک، آهن و فولاد، میوه و سبزیجات، محصولات دامی، تنباکو و ماشین آلات. واردات شامل ماشین آلات، مواد شیمیایی، فرآورده های نفتی، تجهیزات حمل و نقل و کالاهای مصرفی است. حدود نیمی از کل تجارت با اروپا است و آلمان شریک تجاری اصلی است. روسیه و چین منابع اصلی واردات هستند و تجارت قابل توجهی نیز در خاورمیانه انجام می شود، امارات متحده عربی و عراق، دریافت کنندگان اصلی صادرات ترکیه در منطقه هستند. الجزایر و اسرائیل نیز شرکای تجاری در منطقه هستند.

در انتها پیشنهاد می شود برای دریافت اطلاعات تکمیلی با شماره های موسسه بین المللی راد تماس گرفته و از مشاوره رایگان تلفنی بهره مند شوید.