درباره ی شهر ونکوور کانادا

ونکوور یک شهر بزرگ در غرب کشور کانادا است که در منطقه بریتیش کلمبیا واقع شده است و به عنوان پرجمعیت ترین شهر استان ثبت شده است. منطقه ونکوور بزرگ در سال 2016 جمعیتی معادل 2,463,431 نفر داشت که آن را به سومین منطقه شهری بزرگ در کانادا تبدیل کرد. ونکوور با بیش از 5400 نفر در هر کیلومتر مربع، بالاترین تراکم جمعیت را در کانادا دارد. ونکوور یکی از متنوع ترین شهرهای کانادا از لحاظ قومیتی و زبانی است: 52 درصد ساکنان آن انگلیسی زبان بومی نیستند، 9/48 درصد نه انگلیسی و نه فرانسوی زبان مادری هستند و 50.6 درصد ساکنان به گروه های اقلیتی قابل مشاهده تعلق دارند.
ونکوور همواره به عنوان یکی از پنج شهر برتر جهان از نظر زیست‌پذیری و کیفیت زندگی نام‌گذاری می‌شود و واحد اطلاعات اکونومیست آن را به عنوان اولین شهری که در ده سال متوالی در میان ده شهر برتر جهان از خوش‌زنده‌ترین شهرهای جهان قرار گرفته است، تصدیق کرده است. ونکوور همچنین به‌عنوان گران‌ترین شهر برای زندگی در کانادا و چهارمین از نظر گران‌ترین بازار مسکن در سطح جهان است. در سال 2011، این شهر برنامه‌ریزی کرد تا سال 2020 به سبزترین شهر جهان تبدیل شود. ونکووریسم فلسفه طراحی شهرسازی شهر است.سکونتگاه های بومی ونکوور حدود 8000 تا 10000 سال پیش آغاز شد و این شهر در قلمروهای سنتی و واگذار نشده مردمان اسکوامیش، مسکوام و تسلیل-واتوت قرار دارد. این شهر در سال 1886 با قراردادی با راه آهن اقیانوس آرام کانادا به "ونکوور" تغییر نام داد. راه آهن بین قاره ای اقیانوس آرام کانادا تا سال 1887 به این شهر گسترش یافت. بندر طبیعی بزرگ شهر در اقیانوس آرام به پیوندی حیاتی در تجارت بین آسیا-اقیانوسیه، آسیای شرقی، اروپا و شرق کانادا تبدیل شد.
از سال 2016، بندر مترو ونکوور چهارمین بندر بزرگ از نظر تناژ در قاره آمریکا، شلوغ ترین و بزرگ ترین بندر در کانادا و متنوع ترین بندر در آمریکای شمالی است. در حالی که جنگلداری بزرگترین صنعت آن باقی مانده است، ونکوور به عنوان یک مرکز شهری احاطه شده توسط طبیعت شناخته شده است و گردشگری را به دومین صنعت بزرگ تبدیل می کند. استودیوهای بزرگ تولید فیلم در ونکوور ، ونکوور بزرگ و مناطق اطراف آن را به یکی از بزرگترین مراکز تولید فیلم در آمریکای شمالی تبدیل کرده‌اند و نام مستعار "هالیوود شمالی" را به خود اختصاص داده‌اند.این شهر نام خود را از جورج ونکوور گرفته است که در سال 1792 بندر داخلی بورارد اینلت را کاوش کرد و نام‌های بریتانیایی را به مکان‌های مختلف داد. نام خانوادگی "ونکوور" خود از واژه هلندی "van Coevorden" گرفته شده است که به شخصی از شهر کوئوردن، هلند اشاره دارد. اجداد کاوشگر "از کوئوردن" به انگلستان آمدند، که منشأ نامی است که در نهایت به "ونکوور" تبدیل شد.

تاریخ

قبل از 1850
سوابق باستان شناسی نشان می دهد که مردم بومی از 8000 تا 10000 سال پیش در منطقه ونکوور زندگی می کردند. آنها روستاهایی در بخش های مختلف ونکوور کنونی داشتند، مانند پارک استانلی، فالس کریک. ، کیتسیلانو، پوینت گری و نزدیک دهانه رودخانه فریزر. منطقه ای که در حال حاضر ونکوور در آن قرار دارد در معاصر به معنای "عریض در پایین" نامیده می شد. زمانی که خوزه ماریا نارواز اسپانیایی در سال 1791 سواحل پوینت گری و بخش‌هایی از ورودی بورارد را کاوش کرد، اروپایی‌ها با منطقه ونکوور آینده آشنا شدند . اگرچه یک نویسنده ادعا می‌کند که فرانسیس دریک ممکن است در سال 1579 از این منطقه بازدید کرده باشد.کاوشگر و تاجر شرکت نورث وست، سایمون فریزر و خدمه‌اش اولین اروپایی‌های شناخته شده‌ای بودند که پا به محل شهر امروزی گذاشتند. در سال 1808، آنها از شرق به پایین رودخانه فریزر، شاید تا نقطه گری سفر کردند.
شهر ونکوور در 6 آوریل 1886، در همان سالی که اولین قطار بین قاره ای وارد شد، ثبت شد. رئیس CPR ویلیام ون هورنای برای ایجاد پایانه CPR توصیه شده توسط هنری جان کامبی به پورت مودی وارد شد و نام شهر را به افتخار جورج ونکوور گذاشت. آتش سوزی بزرگ ونکوور در 13 ژوئن 1886 کل شهر را ویران کرد. در آن سال اداره آتش نشانی ونکوور تأسیس شد و شهر به سرعت بازسازی شد. جمعیت ونکوور از سکونتگاه 1000 نفری در سال 1881 به بیش از 20000 نفر در پایان قرن و 100000 نفر در سال 1911 افزایش یافت.
اقتصاد ونکوور تحت سلطه شرکت های بزرگی مانند CPR بود که به فعالیت های اقتصادی دامن زد و منجر به توسعه سریع شهر جدید شد. در واقع، CPR مالک اصلی املاک و مستغلات و توسعه دهنده مسکن در شهر بود. در حالی که برخی از تولیدات توسعه یافتند، از جمله تأسیس پالایشگاه قند بریتیش کلمبیا توسط بنجامین تینگلی راجرز در سال 1890، منابع طبیعی مبنایی برای اقتصاد ونکوور شد. بخش منابع ابتدا بر اساس قطع درختان و سپس صادرات از طریق بندر دریایی بود، جایی که ترافیک تجاری بزرگترین بخش اقتصادی ونکوور را در دهه 1930 تشکیل می داد.

قرن بیستم
تسلط تجارت بزرگ بر اقتصاد با جنبش کارگری اغلب ستیزه جو همراه بود. اولین اعتصاب بزرگ همدردی در سال 1903 بود که کارمندان راه آهن علیه CPR برای به رسمیت شناختن اتحادیه اعتصاب کردند. فرانک راجرز، رهبر حزب کارگر هنگام تجمع در اسکله توسط پلیس CPR کشته شد و اولین شهید جنبش در بریتیش کلمبیا شد. افزایش تنش های صنعتی در سراسر استان منجر به اولین اعتصاب عمومی کانادا در سال 1918 در معادن زغال سنگ کامبرلند در جزیره ونکوور شد. پس از سکون در دهه 1920، موج اعتصاب در سال 1935 به اوج خود رسید، زمانی که مردان بیکار برای اعتراض به شرایط موجود در کمپ های امدادی که توسط ارتش در مناطق دورافتاده در سراسر استان اداره می شد، شهر را هجوم آوردند. پس از دو ماه تظاهرات پرتنش روزانه ، کمپ امدادی اعتصاب کنندگان تصمیم گرفتند شکایات خود را به دولت فدرال برسانند و به سفر به اتاوا رفتند، اما اعتراض آنها به زور سرکوب شد. کارگران در نزدیکی میشن دستگیر و در کمپ های کاری در طول دوران رکود حبس شدند.
جنبش‌های اجتماعی دیگر، مانند جنبش‌های فمینیستی موج اول، اصلاحات اخلاقی، و جنبش‌های اعتدال نیز در توسعه ونکوور مؤثر بودند. مری الن اسمیت، یک مدافع حق رای و ممنوعیت ونکوور، اولین زنی بود که در سال 1918 به عضویت یک قانون گذار استانی در کانادا انتخاب شد. ممنوعیت الکل در جنگ جهانی اول آغاز شد و تا سال 1921 ادامه یافت، زمانی که دولت استانی کنترل فروش مشروبات الکلی را ایجاد کرد، که این روش هنوز هم ادامه دارد. اولین قانون مواد مخدر کانادا پس از تحقیقی که توسط وزیر فدرال کار و نخست وزیر آینده، ویلیام لیون مکنزی کینگ انجام شد، وضع شد. کینگ برای بررسی ادعاهای خسارت ناشی از شورش زمانی که لیگ محرومیت آسیایی در محله چینی ها و جاپان تاون حمله کرد، فرستاده شد. دو نفر از مدعیان تولید کننده تریاک بودند و پس از تحقیقات بیشتر، کینگ دریافت که زنان سفیدپوست و همچنین مردان چینی در لانه های تریاک رفت و آمد می کردند. قانون فدرال مبنی بر ممنوعیت ساخت، فروش و واردات تریاک برای مقاصد غیر دارویی به زودی بر اساس این افشاگری ها تصویب شد. این شورش ها و تشکیل اتحادیه محرومیت آسیایی نیز به عنوان نشانه هایی از ترس و بی اعتمادی فزاینده نسبت به ژاپنی هایی که در ونکوور و در سرتاسر قبل از میلاد زندگی می کنند. این ترس ها با حمله به پرل هاربر که منجر به تبعید یا تبعید نهایی همه ژاپنی های کانادایی ساکن در شهر و استان شد، تشدید شد. پس از جنگ، این مردان و زنان ژاپنی-کانادایی اجازه بازگشت به شهرهایی مانند ونکوور را نداشتند. باعث می شود که مناطقی مانند ژاپن تاون فوق الذکر مناطقی از نظر قومی ژاپنی نباشند زیرا جوامع هرگز احیا نشدند.

جغرافیا

ونکوور واقع در شبه جزیره بورارد، بین ورودی بورارد در شمال و رودخانه فریزر در جنوب قرار دارد. تنگه جورجیا، در غرب، توسط جزیره ونکوور از اقیانوس آرام محافظت می شود. مساحت این شهر 114 کیلومتر مربع است که شامل زمین های هموار و تپه ای است و در منطقه زمانی اقیانوس آرام و منطقه دریایی اقیانوس آرام قرار دارد.
تا زمان نامگذاری این شهر در سال 1885، "ونکوور" به جزیره ونکوور اشاره داشت و این تصور اشتباه رایج بود که شهر در این جزیره واقع شده است. جزیره و شهر هر دو به نام کاپیتان نیروی دریایی سلطنتی جورج ونکوور نامگذاری شده اند. ونکوور دارای یکی از بزرگترین پارک های شهری در آمریکای شمالی به نام استنلی پارک است که 404.9 هکتار مساحت دارد. کوه های ساحل شمالی بر منظره شهر تسلط دارند و در یک روز صاف، مناظر خوش منظره شامل آتشفشان پوشیده از برف کوه بیکر در ایالت واشنگتن است. جنوب شرقی، جزیره ونکوور در سراسر تنگه جورجیا در غرب و جنوب غربی، و جزیره بوون در شمال غربی.

بوم شناسی

پوشش گیاهی در منطقه ونکوور در اصل جنگلی بارانی معتدل بود، متشکل از درختان مخروطی با جیب های پراکنده افرا و توسکا و مناطق وسیعی از باتلاق. مخروطیان ترکیبی معمولی ساحلی بریتیش کلمبیا از صنوبر داگلاس، سرو قرمز غربی و شوکران غربی بودند.
بسیاری از گیاهان و درختانی که در سرتاسر ونکوور و سرزمین اصلی پایین می روند از سایر نقاط قاره و از نقاطی در سراسر اقیانوس آرام وارد شدند. به عنوان مثال می توان به درخت پازل میمون، افرای ژاپنی و گیاهان عجیب و غریب گلدار مانند ماگنولیا، آزالیا و رودودندرون اشاره کرد. برخی از گونه های وارد شده از آب و هوای خشن تر در شرق کانادا یا اروپا به اندازه های بسیار زیاد رشد کرده اند. بسیاری از خیابان‌های شهر مملو از انواع گل‌دار درختان گیلاس ژاپنی است که از دهه 1930 به بعد توسط دولت ژاپن اهدا شده است. این گل ها برای چند هفته در اوایل بهار هر سال گل می دهند، مناسبتی که توسط جشنواره شکوفه های گیلاس ونکوور جشن گرفته می شود. خیابان های دیگر با درختان شاه بلوط گلدار، شاه بلوط اسبی و دیگر درختان سایه دار تزئین شده اند.
ونکوور یکی از گرم ترین شهرهای کانادا در فصل زمستان است. آب و هوای ونکوور بر اساس استانداردهای کانادایی معتدل است و به عنوان سواحل غربی اقیانوسی یا دریایی طبقه بندی می شود که با آب و هوای مدیترانه ای تابستانی گرم (Csb) هم مرز است. در حالی که در طول ماه های تابستان، دمای داخلی به طور قابل توجهی بالاتر است، ونکوور خنک ترین میانگین تابستان را در بین تمام مناطق اصلی کلان شهر کانادا دارد. ماه های تابستان به طور معمول خشک است و به طور متوسط تنها یک روز در پنج روز در ماه های جولای و آگوست بارندگی دارد. در مقابل، اکثر روزها از نوامبر تا مارس نوعی بارش را ثبت می کنند.

منظره شهری

از سال 2011، ونکوور پرجمعیت ترین شهر کشور کانادا است. برنامه ریزی شهری در ونکوور با توسعه مسکونی بلندمرتبه و با کاربری مختلط در مراکز شهری، به عنوان جایگزینی برای پراکندگی مشخص می شود. به عنوان بخشی از منطقه بزرگتر مترو ونکوور، تحت تأثیر جهت سیاست زیست پذیری است که در مترو ونکوور منطقه ای نشان داده شده است.ونکوور بیش از یک دهه است که یکی از قابل سکونت ترین شهرهای جهان رتبه بندی شده است. از سال 2019، ونکوور به عنوان سومین شهر از نظر کیفیت زندگی در بین هر شهر روی زمین رتبه بندی شده است. ونکوور. در سال 2019 چهارمین گران ترین بازار املاک و مستغلات جهان را داشت. ونکوور نیز در میان گران ترین شهرهای کانادا برای زندگی قرار گرفته است. فروش در فوریه 2016 56.3 درصد بیشتر از میانگین 10 ساله ماه بوده است. فوربس نیز رتبه بندی کرده است. ونکوور دهمین شهر پاک جهان در سال 2007 است.رویکرد مشخص ونکوور به برنامه ریزی شهری در اواخر دهه 1950 آغاز شد، زمانی که برنامه ریزان شهری شروع به تشویق ساخت برج های مسکونی بلندمرتبه در وست اند ونکوور کردند، مشروط به الزامات سختگیرانه برای عقب نشینی و فضای باز برای محافظت از خطوط دید و حفظ فضای سبز شدند.

اقتصاد

ونکوور با موقعیت خود در حاشیه اقیانوس آرام و در پایانه غربی بزرگراه بین قاره ای و مسیرهای راه آهن کانادا، یکی از بزرگترین مراکز صنعتی کشور است. بندر مترو ونکوور، بزرگترین و متنوع ترین بندر کانادا، سالانه بیش از 172 میلیارد دلار تجارت با بیش از 160 اقتصاد تجاری مختلف انجام می دهد. فعالیت های بندری 9.7 میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی و 20.3 میلیارد دلار در بازده اقتصادی ایجاد می کند. ونکوور همچنین مقر شرکت های تولیدات جنگلی و معدنی است. در سال‌های اخیر، ونکوور به مرکزی برای توسعه نرم‌افزار، بیوتکنولوژی، هوافضا، توسعه بازی‌های ویدیویی، استودیوهای انیمیشن و تولید تلویزیون و صنعت فیلم تبدیل شده است. ونکوور سالانه میزبان تقریباً 65 فیلم و 55 سریال تلویزیونی است و سومین مرکز بزرگ تولید فیلم و تلویزیون در آمریکای شمالی است که از 20000 شغل پشتیبانی می‌کند.
موقعیت دیدنی ونکوور آن را به یک مقصد اصلی گردشگری تبدیل کرده است. بیش از 10.3 میلیون نفر در سال 2017 از ونکوور بازدید کردند. سالانه، گردشگری تقریباً 4.8 میلیارد دلار به اقتصاد مترو ونکوور کمک می کند و بیش از 70000 شغل را پشتیبانی می کند. بسیاری برای دیدن باغ های شهر، پارک استانلی، پارک ملکه الیزابت، باغ گیاه شناسی وان دوسن و کوه ها، اقیانوس ها، جنگل ها و پارک هایی که شهر را احاطه کرده اند، بازدید می کنند. هر سال بیش از یک میلیون نفر در تعطیلات کشتی کروز از ونکوور عبور می کنند که اغلب به سمت آلاسکا می روند.
ونکوور پر استرس ترین شهر در طیف مقرون به صرفه مسکن در کانادا است. در سال 2012، ونکوور توسط جمعیت شناسی به عنوان دومین شهر غیرقابل دسترس در جهان رتبه بندی شد، که در سال 2012 حتی نسبت به سال 2011 به شدت غیرقابل دسترس تر بود. افزایش تراکم و رشد هوشمند. تا آوریل 2010، متوسط خانه دو طبقه در ونکوور به قیمت 987500 دلار به فروش رسید که در مقایسه با میانگین کانادایی 365141 دلار بود. یکی از عواملی که قیمت های بالای ملک را توضیح می دهد ممکن است سیاست های دولت کانادا باشد که شستشوی برف را مجاز می کند، که به خارجی ها اجازه می دهد ملک در کانادا بخرند در حالی که هویت خود را از مقامات مالیاتی محافظت می کنند و معاملات املاک و مستغلات را به روشی موثر برای انجام پول تبدیل می کند.

دولت

ونکوور، بر خلاف سایر شهرداری‌های بریتیش کلمبیا، تحت منشور ونکوور گنجانده شده است. این قانون که در سال 1953 تصویب شد، جایگزین قانون تشکیل ونکوورسال 1921 می‌شود و به شهر اختیارات بیشتر و متفاوتی نسبت به سایر جوامع تحت قانون شهرداری‌های بریتیش کلمبیا می‌دهد. ونکوور توسط یازده عضو شورای شهر ونکوور، یک هیئت مدرسه 9 نفره و یک هیئت پارک هفت نفره اداره می شود که همگی دوره های چهار ساله خدمت می کنند. برای شهری به بزرگی ونکوور غیرمعمول است، همه انتخابات شهرداری ها به صورت کلی برگزار می شود. از نظر تاریخی، در تمام سطوح دولت، بخش غربی ثروتمندتر ونکوور در امتداد خطوط محافظه‌کار یا لیبرال رأی داده است در حالی که بخش شرقی شهر در امتداد خطوط چپ رأی داده است. این موضوع با نتایج انتخابات استانی 2005 و انتخابات فدرال 2006 مجدداً تأیید شد.

تحصیل در ونکوور

هیئت مدرسه ونکوور بیش از 110.000 دانش آموز را در موسسات ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان ثبت نام می کند و آن را به دومین ناحیه مدرسه بزرگ در استان تبدیل می کند. این منطقه حدود 76 مدرسه ابتدایی، 17 ضمیمه ابتدایی، 18 مدرسه متوسطه، 7 مرکز آموزش بزرگسالان، 2 مدرسه شبکه یادگیری ونکوور را اداره می کند که شامل 18 مدرسه فرانسوی غوطه ور، دو زبانه ماندارین، هنرهای زیبا، تیزهوشان و مدارس مونته سوری است.
پنج دانشگاه دولتی در منطقه ونکوور بزرگ وجود دارد که بزرگترین و معتبرترین آنها دانشگاه بریتیش کلمبیا (UBC) و دانشگاه سیمون فریزر (SFU) هستند که در سال 2008 بیش از 90000 دانشجوی کارشناسی، فارغ التحصیل و دانشجوی حرفه ای ثبت نام کردند. UBC اغلب در بین 50 دانشگاه برتر جهان قرار می گیرد و در بین 20 دانشگاه دولتی برتر کانادا قرار می گیرد. SFU به طور مداوم به عنوان برترین دانشگاه جامع در کانادا و در بین 300 دانشگاه برتر جهان قرار دارد. پردیس اصلی UBC است. واقع در نوک شبه جزیره بورارد، درست در غرب زمین های موقوفه دانشگاه با شهر مناسب در مجاورت شرق. پردیس اصلی SFU در برنابی است. هر دو همچنین دارای پردیس در مرکز شهر ونکوور و ساری هستند.
دانشگاه‌های دولتی دیگر در منطقه شهری اطراف ونکوور، دانشگاه کاپیلانو در نورث ونکوور، دانشگاه هنر و طراحی امیلی کار، و دانشگاه پلی‌تکنیک کوانتلن هستند که چهار پردیس آن همگی خارج از شهر هستند. شش موسسه خصوصی نیز در این منطقه فعالیت می کنند: دانشگاه ترینیتی وسترن در لنگلی، UOPX کانادا در برنابی، و دانشگاه کانادا غرب، NYIT کانادا، دانشگاه فرلی دیکینسون، کالج کلمبیا، و کالج اسپرت شاو، همه در ونکوور.کالج اجتماعی ونکوور و کالج لانگارا موسساتی در سطح کالج با بودجه عمومی در ونکوور هستند، مانند کالج داگلاس با سه پردیس در خارج از شهر. موسسه فناوری بریتیش کلمبیا در برنابی آموزش پلی تکنیک را ارائه می دهد. اینها توسط موسسات خصوصی و حرفه‌ای و سایر کالج‌ها در مناطق اطراف مترو ونکوور که برنامه‌های شغلی، تجاری، فنی و انتقال دانشگاه را ارائه می‌دهند، افزایش می‌یابد، در حالی که مدرسه فیلم ونکوور برنامه‌های یک ساله در تولید فیلم و طراحی بازی‌های ویدیویی ارائه می‌کند. دانشجویان بین المللی و زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم (ESL) در ثبت نام این موسسات دولتی و خصوصی بسیار مهم بوده اند. برای سال تحصیلی 2008-2009، 53 درصد از دانش‌آموزان هیئت مدرسه ونکوور به زبانی غیر از انگلیسی در خانه صحبت می‌کردند.

کتابخانه ها و موزه ها

کتابخانه های ونکوور شامل کتابخانه عمومی ونکوور با شعبه اصلی آن در میدان کتابخانه است که توسط موشه سافدی طراحی شده است. شعبه مرکزی این کتابخانه شامل 1.5 میلیون جلد کتاب است. در مجموع این کتابخانه 22 شعبه با 2.25 میلیون جلد کتاب دارد.گالری هنری ونکوور دارای مجموعه ای دائمی نزدیک به 10000 مورد است و همچنین تعداد قابل توجهی از آثار امیلی کار. مرکز شهر همچنین خانه گالری هنر معاصر ونکوور است که نمایشگاه های موقت هنرمندان ونکوور را به نمایش میگذارد.گالری هنری موریس و هلن بکلین با مجموعه کوچکی از آثار معاصر بخشی از دانشگاه بریتیش کلمبیا است.

هنر تجسمی

مکتب عکاسی مفهومی ونکوور اغلب به عنوان فتو مفهوم گرایی نامیده می شود، اصطلاحی است که به گروهی از هنرمندان ونکوور که در دهه 1980 به شهرت بین المللی دست یافتند. استفاده می شود. هیچ مدرسه رسمی وجود ندارد و این گروه بندی هم غیررسمی و هم اغلب بحث برانگیز است حتی در میان هنرمندان خود هنرمندانی که اغلب در برابر این اصطلاح مقاومت می کنند. هنرمندان مرتبط با این اصطلاح عبارتند از جف وال، ایان والاس، کن لوم، روی آردن، استن داگلاس و رادنی گراهام.همچنین ونکوور دارای سابقه هنر بومی است که نمونه هایی از این هنر را میتوان در موزه مردم شناسی مشاهده کرد.

حمل و نقل در ونکوور

سیستم تراموا ونکوور در 28 ژوئن 1890 آغاز شد و از پل خیابان گرانویل تا خیابان وست مینستر ادامه داشت. کمتر از یک سال بعد شرکت تراموی وست مینستر و ونکوور اولین خط بین شهری کانادا را بین دو شه ایجاد کردند. از سال 1897 راه آهن برقی بریتیش کلمیا به شرکتی تبدیل شد که سیستم ریلی شهری و بین شهری را اداره میکرد تا اینکه در سال 1958 آخرین بقایای آن به نفع اتوبوس های واگن دار برقی و بنزینی از بین رفت.
شوراهای شهر پی در پی در دهه 70 و 80 ساخت آزادراه را به عنوان بخشی از یک برنامه بلند مدت ممنوع کردند. در نتیجه، تنها آزادراه اصلی در محدوده شهرونکوور بزرگراه 1 است که از گوشه شمال شرقی شهر می گذرد. در حالی که تعداد خودروها در ونکوور با رشد جمعیت به طور پیوسته در حال افزایش بوده است، میزان مالکیت خودرو و میانگین مسافت طی شده توسط مسافران روزانه از اوایل دهه 1990 کاهش یافته است. ونکوور تنها شهر اصلی کانادا با این روندها است. علیرغم این واقعیت که زمان سفر به ازای هر وسیله نقلیه به یک سوم افزایش یافته است و حجم ترافیک رو به افزایش است، اما 7 درصد کمتر خودروها به مرکز شهر سفر می کنند. در سال 2012، ونکوور بدترین تراکم ترافیک را در کانادا و دومین تراکم ترافیک در کانادا داشت. ساکنان بیشتر تمایل دارند در مناطق نزدیک به علایق خود زندگی کنند یا از وسایل سفر با انرژی کارآمدتر مانند حمل و نقل عمومی و دوچرخه سواری استفاده کنند. این تا حدی نتیجه تلاش برنامه ریزان شهری برای راه حلی برای مشکلات ترافیکی و کمپین های حامی محیط زیست است. سیاست‌های مدیریت تقاضای حمل‌ونقل محدودیت‌هایی را بر رانندگان تحمیل کرده است که رفت‌وآمد را دشوارتر و گران‌تر می‌کند و در عین حال مزایای بیشتری را برای غیررانندگان ایجاد می‌کند.
TransLink مسئول جاده ها و حمل و نقل عمومی در مترو ونکوور است. این سرویس اتوبوس، از جمله سرویس سریع اتوبوس رپید، خدمات قایق سواری و دوچرخه سواری، یک سرویس حمل و نقل سریع خودکار به نام SkyTrain، و راه‌آهن مسافرتی ساحل غربی را ارائه می‌کند. سیستم SkyTrain ونکوور در حال حاضر در سه خط، خط هزاره، خط اکسپو و خط کانادا با مجموع 53 ایستگاه از سال 2017 در حال اجرا است. تنها 20 ایستگاه از این ایستگاه ها در داخل مرزهای شهر ونکوور هستند و بقیه در مجاورت آن قرار دارند. حومه شهر تعدادی از بزرگترین جاذبه های گردشگری شهر، مانند خلیج انگلیسی/ استنلی پارک، آکواریوم ونکوور، دانشگاه بریتیش کلمبیا با موزه مردم شناسی، و کیتسیلانو با این سیستم حمل و نقل سریع به هم متصل نیستند.
کشتی‌های مسافربری کوچکی که در فالس کریک کار می‌کنند، خدمات رفت و آمدی را به جزیره گرانویل، مرکز شهر ونکوور و کیتسیلانو ارائه می‌کنند. ونکوور شبکه ای از خطوط و مسیرهای دوچرخه در سطح شهر دارد که از جمعیت فعال دوچرخه سواران در تمام طول سال پشتیبانی می کند. دوچرخه‌سواری به سریع‌ترین روش حمل‌ونقل در ونکوور تبدیل شده است.فرودگاه ونکوور دومین فرودگاه شلوغ کانادا و دومین دروازه بزرگ در ساحل غربی آمریکای شمالی برای مسافران بین‌المللی است. شرکت‌های هلی‌جت و هواپیماهای شناور خدمات هوایی برنامه‌ریزی شده را از بندر ونکوور و ترمینال جنوبی YVR انجام می‌دهند.

آیا زندگی در ونکوور گران است؟
بله، زندگی در ونکوور گران است. بر اساس گزارش 2020 جمعیت‌شناسی بین‌المللی مسکن، ونکوور دومین شهر گران‌قیمت جهان است.

آیا ونکوور کانادا مکانی امن برای زندگی است؟
ونکوور، در مجموع، مکانی بسیار امن برای بازدید یا زندگی است، اما مراقبت هوشمندانه در حین گردش در شهر بسیار مهم است. مرکز شهر در اکثر ساعات روز بسیار شلوغ است و بنابراین نسبتاً امن است، به خصوص West End. ایمنی شخصی در ونکوور بسیار بالاست.

بهترین منطقه برای زندگی در ونکوور کدام است؟
10 محله قابل سکونت در ونکوور
• Fairview
• Grandview-Woodland
• Mount Pleasant
• West End
• South Cambie
• Riley Park
• Kitsilano
• Shaughnessy

در انتهای این مطلب باید اشاره کنیم که شما برای مهاجرت به هر کشوری و از هر روشی از جمله ویزای تحصیلی، ویزای کاری، ویزای سرمایه گذاری و.. نیاز به اطلاعاتی دارید که شمارا دقیق راهنمایی کند و به شما اطلاعات جامع و مفیدی بدهد.(راه های مهاجرت به کانادا) ما در وب سایت مطالبی را جهت اطلاع شما از کشورها و شهرها و همچنین انواع ویزاها و .. قراردادیم . در این مطلب هم از شهر ونکوور کانادا گفتیم که متقاضیان زیادی برای مهاجرت دارد. همچنین شما برای دریافت اطلاعات بیشتر و همچنین دریافت مشاوره تخصصی میتوانید با مشاورین موسسه بین المللی راد در تماس باشید.