آگاهی از سیستم مالیات، دولت، سیستم درمان و آموزش هر کشوری می تواند به برآورد شما از هزینه های پیش رو در کشور مقصد کمک زیادی کند.بنابر این در این نوشتار ما در چند بخش به توضیح در مورد کار و مالیات در اتریش، سیستم حمل و نقل و مخابرات، دولت و جامعه در اتریش، بخش درمان و رفاه و سیستم آموزشی اتریش پرداخته ایم.
کار و مالیات
دولت در سطوح مختلف همچنان به عنوان یک تامین کننده اصلی شغل برای افراد باقی مانده است. این مشارکت مداوم دولت در ایجاد شغل به حفظ بیکاری در اتریش در سطح نسبتاً پایینی برای چندین سال کمک کرده است. نمایندگان اقشار مختلف اقتصاد به همراه اتاق‌های بازرگانی، کشاورزی و کارگری و فدراسیون اتحادیه‌های کارگری تلاش کرده‌اند با همکاری فعال دولت، دستمزد و قیمت را کنترل کنند. سه گروه مهم اقتصادی نیروی کار، مدیریت و کشاورزان ساختارهای مشابهی دارند. هر کدام سازمان مستقل خود را دارند: اتحادیه های کارگری، انجمن مدیریت، و فدراسیون کشاورزان. همکاری این سه گروه منجر به ثبات نسبی اقتصادی شده است. درآمدهای مالیاتی عمدتاً از مالیات بر درآمد و دستمزد و مطابق با کشورهای اتحادیه اروپا از مالیات بر ارزش افزوده حاصل می شود.
حمل و نقل و مخابرات
اتریش دارای یک سیستم جاده ای متراکم است. این کشور به عنوان یک پیوند مهم بین اروپای غربی، شمالی و مرکزی و ایتالیا، اروپای شرقی و بالکان عمل می کند. این کشور دارای زیرساخت های حمل و نقل بسیار توسعه یافته از بزرگراه ها، قطارهای مسافری و باری، راه های آبی و خدمات هوایی است. اتریش با شروع ارتباط کلیدی بین سالزبورگ و وین، به توسعه سیستم بزرگراه (اتوبان) گسترده خود ادامه داده است. مسیرهایی وجود دارد که برگنتس را در مرزهای سوئیس و آلمان از طریق فورارلبرگ و تیرول وصل می کند، مسیرهایی که اینسبروک را به ایتالیا متصل می کند، و مسیرهایی که سالزبورگ و وین را به ایتالیا و بالکان وصل می کنند. دانوب مهم ترین ارتباط رودخانه ای بین آلمان و دریای سیاه است و کشتی های باری و مسافری هر دو در امتداد این آبراه تردد می کنند. خطوط هوایی اتریش که در مارس 1958 فعالیت خود را آغاز کرد، به مقاصدی در اروپا، خاورمیانه، آسیا، آمریکا و شمال آفریقا خدمات رسانی می کند. این ایرلاین که تا اواخر دهه 1980 به طور کامل متعلق به دولت اتریش بود، پس از مدتی خصوصی شد. فرودگاه اصلی اتریش در Schwechat در نزدیکی وین قرار دارد. سیستم های مخابراتی، از جمله شبکه فیبر نوری، به خوبی توسعه یافته اند. تلفن های همراه در همه جا وجود دارند و اتریش در اوایل قرن بیست و یکم تقریباً 1.5 اشتراک تلفن همراه برای هر نفر داشت.
دولت و جامعه
بر اساس قانون اساسی سال 1920 و با تغییرات جزئی در سال 1929 اتریش یک "جمهوری دموکراتیک است: قوانین آن از مردم سرچشمه می گیرد." در سال 1934 قانون اساسی اتریش با یک رژیم استبدادی تحت ریاست صدراعظم انگلبرت دالفوس و کورت فون شوشنیگ جایگزین شد. با آزادی اتریش در سال 1945، قانون اساسی سال 1929 مجدد احیا شد. رئیس جمهور فدرال و کابینه اختیارات اجرایی مشترک دارند. رئیس جمهور که با رأی مردم برای یک دوره شش ساله انتخاب می شود، به عنوان رئیس دولت عمل می کند و پارلمان را به جلسه دعوت می کند. شورای ملی، که قدرت اصلی قانونگذاری را در اختیار دارد، توسط همه شهروندانی که حداقل 16 سال سن دارند انتخاب می شود و هر شهروند بالای 26 سال واجد شرایط نامزدی است.
عدالت
اجرای عدالت مستقل از مقامات قانونی و اداری اتریش است. اتریش دارای سه دادگاه عالی است: یک دادگاه به عنوان بالاترین مرجع تجدیدنظر در امور مدنی و کیفری. یک دادگاه عالی اداری که شهروندانی که از تصمیمات اداری آسیب دیده اند می توانند به آن اعتراض کنند. و یک دادگاه قانون اساسی که در مورد همه مسائل قانون اساسی، حقوق شهروندی و اختلافات انتخاباتی تصمیم گیری می کند.
امنیت
ارتش اتریش هم شامل نیروهای زمینی و هم نیروی هوایی است. سربازان وظیفه بخش قابل توجهی از نیروهای مسلح را تشکیل می دهند. اگرچه اکثر کشورهای اروپایی در اوایل قرن بیست و یکم از خدمت اجباری سربازی خارج شده بودند، اتریشی ها تعهد خود را به خدمت اجباری در همه پرسی سال 2013 تأیید کردند.
سلامت و رفاه
بهداشت عمومی در اتریش مسئولیت وزارت بهداشت فدرال است. این نهاد بر تعدادی از مؤسسات فرعی که مسئول پیشگیری از بیماری های عفونی و بازرسی داروها و مواد غذایی هستند نظارت می کند. بیمه سلامت ملی هزینه های درمان بیمارستانی را پوشش می دهد. بیمه های اجتماعی و پزشکی از طریق کسورات حقوق و دستمزد و مالیات تامین می شود.
سیستم آموزشی اتریش
دولت فدرال بر سیستم آموزش در اتریش نظارت دارد. اصلاحات اساسی در ساختار اداری مدارس، در سال 1970 آغاز شد و به "انقلاب آموزشی" با دسترسی آزاد به بسیاری از راههای اساسی و پیشرفته منجر شد. حضور در مدرسه بین سنین 6 تا 15 سال الزامی است. مدارس متوسطه شامل مدارسی است که دانش آموزان را برای دانشگاه و سایر تحصیلات عالی، برای معلمان و کالج های تجاری و سایر موسسات تخصصی آماده می کنند. اتریش تعدادی دانشگاه و کالج هنرهای زیبا دارد و دانشگاه وین در سال 1365 تأسیس شد. دانشگاه گراتس در سال 1585 و دانشگاه های اینسبروک و سالزبورگ در قرن هفدهم تاسیس شدند. دانشگاه های فنی جداگانه، در وین و گراتس واقع شده اند. صلاحات در سال 1975 برای گسترش و دموکراتیک کردن برنامه های دانشگاه و رویه های حاکمیتی آغاز شد. برنامه گسترده ای از آموزش بزرگسالان در سراسر کشور در دسترس است.
سیستم آموزش عالی اتریش
اتریش 74 موسسه آموزش عالی دارد که به 3 نوع مختلف تقسیم می شوند. در گروه اول، 35 دانشگاه دولتی و خصوصی وجود دارد. در بخش دوم دانشگاه های علوم کاربردی، آموزشی ارائه می دهند که بیشتر از دانشگاه ها بر دانش و آموزش عملی تمرکز دارد. گروه سوم موسساتی هستند که آموزش معلمان را بر عهده دارند. دانشجویان بین المللی 29 درصد از کل دانشجویان این کشور را تشکیل می دهند. کشورهای اصلی مبدا دانشجویان بین المللی در اتریش ایتالیا، بوسنی و هرزگوین، ترکیه، مجارستان و صربستان هستند. سال تحصیلی در اتریش، به طور معمول، از اول اکتبر آغاز می شود و در 30 سپتامبر سال بعد به پایان می رسد.
هزینه تحصیل در اتریش چقدر است؟
تحصیل در دانشگاه های اتریش برای دانشجویان اتحادیه اروپا رایگان است. برای سایر دانشجویان کشورهای ثالث، 726.72 یورو در هر ترم مورد نیاز است. دانشگاه های علمی کاربردی حق دارند از همه دانشجویان شهریه دریافت کنند که بین مؤسسات متفاوت است. هزینه عضویت در اتحادیه دانشجویی و هزینه بیمه حوادث دانشجویی 20.20 یورو در هر ترم است و برای همه دانشجویان اجباری است.
آیا برای اتریش به ویزای دانشجویی نیاز دارم؟
دانشجویان بین المللی از کشورهای اتحادیه اروپا نه به ویزا و نه به اقامت نیاز دارند.
در انتها برای دریافت اطلاعات بیشتر می توانید با شماره های موسسه بین المللی راد تماس گرفته و از مشاوره رایگان تلفنی بهره مند شوید.